Unha das últimas novidades en millo para ensilado son as variedades baixas en lignina ou BMR polas súas siglas en inglés (Brown midrib). O seu cultivo en Estados Unidos está cada vez máis estendido grazas á mellora xenética que permitiu que estas variedades logren rendementos similares ou levemente inferiores que os millos convencionais de madurez similar pero cunha calidade forraxeira superior para os BMR.
Características:
-As variedades BMR (Brown midrib) débense a unha mutación xenética natural do millo. Foi descuberta en 1924, pero non foi utilizado comercialmente ata os anos 90. Unha característica visual que o diferencia é a co marrón nas follas e talos, que é especialmente visible en estadios xuvenís e que pode suavizarse camiño á madurez, mentres que os nervios vasculares escuros manteñen a súa presenza durante todo o ciclo da planta.
-O seu contido en lignina é entre un 30% e un 40% inferior ás variedades convencionais.
-A súa dixestibilidade como forraxe é maior. Así, a dixestibilidade da FND é entre un 10% e un 14% superior ás 30 horas.
-A taxa de dixestibilidade (Kd) é entre un 25% e un 35% maior que nas variedades de millo convencionais.
Cales son as súas limitacións?
-O seu rendemento é menor que as variedades convencionais: entre un 5% e un 10% menos.
-Presenta menor resistencia ao estrés (seca), algo clave en sistemas de cultivo en secaño, como é Galicia ou a Cornixa Cantábrica.
-Necesita terreos fértiles e maior fertilización.
-Presenta máis problemas de sanidade foliar.
-Presenta problemas de caída por efecto do vento, xa que os talos teñen menos lignina.
-Ten un menor contido en amidón.
-Menor estabilidade aeróbica do ensilado, debido a niveis altos de sacarosa no talo.
Que hai que ter en conta á hora de formular con millos BMR?
-A relación forraxe concentrada é dun mínimo de 55/45.
-A fibra neutro deterxente (FND): 32% – 35%.
– Vixiar a incidencia de acidose.
-Posibilidade de utilizar máis forraxe nas dietas.
-É necesario utilizar analíticas con datos de dixestibilidade, lignina e Kd
-Unha maior dixestibilidade deste tipo de variedades permite unha maior inxesta da vaca e maior produción de proteína microbiana.
Diferenzas BMR e convencional:
Efecto de BMR en dietas de vacún leiteiro:
Resultados de 17 ensaios publicados no Journal Dairy Science (JDS)
Conclusións sobre as variedades de millo baixas en lignina:
-As variedades BMR presentan vantaxes zootécnicas, sobre todo en vacas
en transición e lactación temperá.
-Presentan limitacións agronómicas.
-Produciuse unha evolución cualitativa nos últimos anos, co que é previsible a súa chegada a España proximamente. De feito, son variedades comerciais que xa están no mercado.