Tucheim eG, a evolución dunha granxa dos anos 70 á robotización

En Tucheim eG, unha granxa cooperativa de Sajonia (Alemania), conviven dous mundos. Dun lado, unha corte levantada no 1974, daquela con capacidade para 1.000 vacas e hoxe, logo de reformas sucesivas, con menos de 800 animais. Do outro, unha moderna nave de 250 vacas, con catro robots de muxido, cortinas regulables nos laterais e sistema de autolimpeza do solo. Este é o novo modelo, equiparable ó de moitas granxas galegas, polo que aposta a gandería, que visitamos no mes de febreiro no marco das Addcon Academies organizadas por Adial.

Tucheim eG é unha granxa cunha estrutura inicial herdeira da antiga Alemania do Leste. Desde o 1991, a gandería é propiedade dunha cooperativa de 80 granxeiros, que conta ademais con 1.000 hectáreas propias e con outras 2.000 arrendadas. Como é habitual en Sajonia, a produción de leite é só unha parte do negocio da cooperativa, que tamén se adica á produción de vacún de carne e á produción agrícola. Nas súas 3.000 hectáreas, reservan 1.400 para herba e 350 para millo, adicando o resto a cultivos como cebada, colza, avea ou centeo.

A elevada dispoñibilidade de terreo proporciónalle á granxa un importante autoabastecemento alimentario. O seu handicap é a areosidade das terras, o que xera unha fuga rápida dos nutrientes e dificulta o manexo. “De 0 a 100, o valor das terras é dun 30”, calculan. Obteñen, non obstante, silos de calidade para as vacas de produción, pois só destinan para elas o primeiro corte, en tanto o segundo vai para a recría e o terceiro para as vacas de carne.

A ración das vacas baséase no silo de herba e no silo de millo, incorporando tamén 3 quilos de colza e un máximo de 5 quilos de concentrado por vaca. A súa produción media ronda os 9.500 Kg. por vaca ó ano, cun 4,1 de graxa e un 3,6 de proteína. En canto ó prezo, teñen unha base de 31 céntimos, que sumada ás calidades dá un prezo final de 36 céntimos.

Evolución das instalacións
O núcleo de produción da gandería é unha antiga corte levantada no 1974. Fixéronselle desde aquela reformas para ampliar o tamaño das prazas e reducir a densidade de animais, co cal agora quedan 780 vacas na instalación, pero aínda así os espazos son axustados.

Os animais están maioritariamente en camas de colchoneta, salvo o lote de preparto, que está en camas de palla. Para aumentar o confort e espazo dispoñible para os animais, habilitouse un cuberto contiguo, con camas de palla, ó que teñen libre acceso as vacas en produción.

A única parte das cortes que se mantén similar a como era no 1974 é un sistema centralizado de alimentación, que por medio dunha cinta transportadora leva a ración desde a sala de elaboración ata o pesebre dos animais.

A parte máis moderna da granxa é unha nave con 250 vacas en produción que está dotada de 4 robots Lely, arrimador automático de comida, cortinas regulables nos laterais e sistema de autolimpeza de solo. En lugar das camas de goma da corte vella, a gandería apostou aquí por camas de palla picada mesturada con carbonato cálcico e auga, que se engade para compactar a mestura.

Un só traballador ocúpase de toda a nave, en horario partido de 7 a 18 horas, en tanto na corte vella precisan de 5-6 traballadores e doutros 2 para a sala de muxido. O equipo de traballo de Tucheim eG organiza normalmente a libranza a razón de 7 días consecutivos de traballo e 3 libres.

O sistema de traballo da corte nova é o que primará na gandería no futuro. A granxa está levantando outras dúas naves xemelgas, que inicialmente adicará á recría de xovencas, coa idea de que os animais queden xa alí como vacas en produción con robots de muxido.