A sección ‘Noticias de empresa’ inclúe informacións de actualidade empresarial, así como as notas de prensa de firmas colaboradoras.

“Os catro virus principais da Enfermidade Respiratoria Bovina están presentes en toda España, mesmo en zonas con programas de control oficial frente a IBR”

Entrevista ao Servizo Técnico da Unidade de Ruminantes de Zoetis España, integrado por Nacho Peón, Eugenia Peralta, José María San Miguel e Alfredo Suárez-Inclán.

“Os catro virus principais da Enfermidade Respiratoria Bovina están presentes en toda España, mesmo en zonas con programas de control oficial frente a IBR”

Algúns dos integrantes do equipo técnico de Zoetis España

Un estudo de campo levado a cabo en explotacións de vacún de leite e de carne de España sobre a Enfermidade Respiratoria Bovina (ERB) reflectiu a alta prevalencia dos principais patóxenos que interveñen no proceso. O equipo técnico de Ruminantes de Zoetis, compañía líder en saúde animal autora do devandito estudo, explica a continuación cales foron os resultados obtidos en vacún de leite e que achega o seu coñecemento ao sector.

Con que obxectivo realizastes o estudo?
Basicamente tratábase de coñecer os principais patóxenos que afectan á produción de vacún a nivel nacional, co obxectivo de planificar e optimizar os programas sanitarios e vacunais, adaptándoos á prevalencia atopada.

No sector vacún de leite, cal foi a mostra analizada?
Mostreáronse 50 explotacións tendo en conta as zonas de maior censo, así como tamén a zona sur e Levante. O censo total foi de 33.250 xovencas mostreadas (ou 16.600 xatas menores de 1 ano).

Cales son as principais conclusións para este sector?
O catro virus principais presentes na ERB (virus de Rinotraqueíte Infecciosa Bovina (IBR), Diarrea Vírica Bovina (BVD), Respiratorio Sincitial Bovino (RSV) e Virus da Parainfluenza 3 (Pi3)) están presentes en toda a xeografía española, inclusive nas zonas con programas de control oficial fronte a IBR, e cunha seroprevalencia intra-rabaño de todos eles alta.

Ademais, existe unha asociación clara entre VRS e Pi3, sendo unha infección que vai de forma conxunta. Tamén se conclúe que a principal bacteria involucrada en brotes de ERB é a Mycoplasma bovis.

Que tipo de mostras se recolleron?
Recolleuse soro para medir a seroprevalencia dos patóxenos mediante test ELISA, fronte ao catro virus e Mycoplasma bovis. E torundas naso-farínxeas profundas e aspirados intratraqueais para a detección dos axentes bacterianos implicados na ERB.

 “A principal bacteria involucrada en brotes de ERB é Mycoplasma bovis”

Que bacterias se estudaron?
Estudouse a prevalencia de Mycoplasma bovis, Mannheimia haemolytica, Pasteurella multocida, Histophilus somni e Trueperella pyogenes. Para iso recolléronse torundas de 37 explotacións e 316 mostras individuais, de animais enfermos, con signos clínicos de ERB, ou animais en contacto con estes.

Cal foi a prevalencia atopada?
No 78% das granxas había unha ou máis bacterias presentes; e no 39% dos animais había presenza de polo menos unha bacteria.

M.bovis foi detectada no 75% das explotacións, P.multocida no 24% das granxas, T.pyogenes no 19%, e M.haemolytica no 11%.

En canto á prevalencia individual, no 41% dos animais das granxas positivas detectouse M.bovis, no 16% P.multocida, no 45% T.pyogenes, e no 21% M.haemolytica. Histophilus sonmi non foi illado.

Cal foi a seroprevalencia dos patóxenos virais?
Para as probas de viroloxía analizáronse 50 explotacións, tomando datos individuais de 540 animais, 30 a 40 días despois de abrochos de ERB. Obtivéronse as mostras de animais que sufriron reagrupamento, transporte ou estrés, ou de animais con manifestación de problemas clínicos en maior ou menor medida, así como de animais sen sintomatoloxía clínica de ningún tipo.

 “No caso de IBR, as zonas onde menor prevalencia en granxa se detectou foron en Asturias e Cataluña”

A seroprevalencia en granxa foi do 88% para Pi3, do 82% para RSV, 64% no caso de BVD, 45% para IBR e do 63% no caso de M.bovis.

Das granxas positivas, no 53% dos animais detectouse Pi3; no 52% RSV; no 47% dos animais BVD e no 47% IBR. É dicir, en explotacións positivas, a metade dos animais testados son positivos a todos os virus buscados.

zoetisMapa_IBR

Cales foron os resultados atendendo ás comunidades autónomas?
No caso de IBR, as zonas onde menor prevalencia en granxa se detectou foron en Asturias e Cataluña. Porén, en Galicia e Castela e León, independentemente dos programas de control de IBR levados a cabo, a prevalencia para IBR foi moi elevada.

En canto a BVD, existe un elevado número de granxas positivas en todas as zonas analizadas. En Galicia, a prevalencia é moi elevada, como sucedía con IBR. No resto das zonas con menor prevalencia de IBR, como Asturias e Cataluña, observáronse tamén datos moi elevados de prevalencia de BVD.

Os datos obtidos sobre a prevalencia de VRS e Pi3 mostran unha distribución especialmente elevada asociada a zonas onde hai en marcha programas de control de IBR, como son Galicia, Cataluña e Castela e León, onde estes dous virus non son controlados mediante correctos programas vacunais.

Que achega ao veterinario e produtor o coñecemento das seroprevalencias no noso país?
O coñecemento das seroprevalencias achéganos información para elixir o mellor programa sanitario adaptado á situación das nosas explotacións, e garantir así a saúde animal mediante técnicas de prevención.

Está asociado co Uso Responsable de Antibióticos?
Efectivamente. Un uso responsable de antibióticos soamente é posible basealo nunha correcta bioseguridade, un bo manexo, un coñecemento concreto do mapa de prevalencias e un elevado status sanitario na granxa, a través dun bo programa vacinal e sanitario sempre coherente coa epidemioloxía da granxa, da rexión e da orixe dos animais para que teña éxito.

ZOETIS_Mapa_BVD

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *