Galego
Máis de 300 profesionais do comercio déronse cita o 16 deste mes na cuarta edición da Bolsa Internacional de Cereales del Duero, organizada por ACCOE e Unistock de España nun contexto de gran incerteza sobre a futura evolución dos prezos.
Un dos relatorios máis esperados foi o do mexicano Sergio Dettmer, vicepresidente de xestión de risco de INTL FCStone, quen ofreceu un relatorio sobre “Perspectivas globais para cereais na campaña 2019-2020”. Falamos con el das previsións para o mercado mundial de cereais e dos retos para o futuro.
Responsable de xestión de risco de cereais. Explícanos en que consiste o teu traballo…
Como Vice Presidente de Xestión de Risco en INTL FCStone, axudo a clientes en Latinoamérica e España (coa colaboración de Mercedes Ruiz de AESTIVUM) a avaliar a exposición das súas operacións a riscos financeiros derivados das fluctuacións dos prezos nos mercados mundiais de produtos básicos, como millo, trigo, fabas de soia, etc. E a desenvolver estratexias que lles permitan minimizar estes riscos, xa sexa anticipando movementos, o mesmo que usando derivados financeiros.
“O conflito entre Estados Unidos e China afectará ao prezo da soia e da carne de porco”
Acabas de participar na Bolsa Internacional de Cereales del Duero, cun relatorio sobre “Perspectivas globais para cereais na campaña 2019-20″. A grandes liñas, omo se presenta esta campaña?
Será unha campaña cunha ampla dispoñibilidade, tanto de millo como de trigo en Europa e América. Isto limitará movementos bruscos á alza en prezos, polo menos nos mercados de futuros. Ademais teremos novamente que vivir co efecto do conflito comercial entre Estados Unidos e China, e aínda que isto afectará máis directamente ás fabas de soia e ao porco, colateralmente tamén impactará en millo e trigo.
¿Como se prevén as colleitas dos principais cereais para alimentacion animal: millo, colza, trigo e soia?
En referencia ao trigo, os principais produtores e exportadores de trigo no hemisferio norte finalizaron os seus procesos de colleita de trigos de inverno ou están moi preto de facelo. Referímonos a Europa, Estados Unidos e Rusia, que está na recta final. Todas as producións anteriores foron boas, non de récord, pero boas. Isto axuntado a un uso para penso diminuíndo globalmente por un cambio a millo, está a provocar un incremento nos inventarios finais mundiais a niveis de récord (286,5 MTM).
Agora quédanos esperar polas colleitas de trigos de primavera en Estados Unidos e Canadá, ademais de Arxentina, Australia. Estas últimas, que están a experimentar problemas climáticos (choivas no norte e seca en Arxentina e Australia) non afectan moito ao prezo de contado do trigo europeo pero si poden impactar nos prezos de futuros.
“Hai unha boa previsión de colleita mundial de trigo e de millo, que cada vez se utiliza máis en pensos”
Ao lado do millo, a situación é similar con bos inventarios da campaña anterior e expectativas dunha boa colleita nos Estados Unidos e a nivel europeo. Aínda que a demanda de millo para penso segue en aumento.
Como definiría a situación de prezos actual e que previsións podería avanzar para este ano?
Atopámonos nun momento de prezos relativamente baixos, consecuencia da boa dispoñibilidade dada polas colleitas xa finalizadas e a boa perspectiva das que se atopan en curso.
É posible que agora, xa coa seguridade da oferta dispoñible e prezos estacionalmente baixos, o mercado empece a enfocarse na demanda e isto pode facer que os prezos empecen a subir paulatinamente. Pero hai que considerar que debido aos bos inventarios que temos, tanto en trigo como en millo, esta posible alza debería estar limitada.
En que medida están a afectar as tensións entre China e Estados unidos ao comercio e ao prezo dos cereais?
O impacto está a darse máis en fabas de soia e carne de porco, pero o conflito comercial ten moitísimas ramificacións tanto no sector agrícola como no tecnolóxico, enerxético, metalúrxico, etc. Especificamente no prezo dos cereais o impacto é colateral. Se China e os Estados Unidos logran chegar a un acordo, China podería comprometerse a comprar máis produtos agrícolas, por suposto fabas de soia, pero tamén podería comprar millo. Isto sería alcista para os prezos.
Que estratexias están a seguir os principais países importadores (China, Corea, Arabia Saudita…etc) para asegurarse o subministro de cereais no futuro ?
De forma xeral, os principais países produtores están a confiar no desenvolvemento de mellor material xenético (sementes xeneticamente modificadas) que dean mellores rendementos e sexan resistentes a situacións adversas de produción, como o clima.
“China leva anos comprando terras cultivables en todo o mundo”
Falando de China en específico, leva anos facendo investimentos en terras cultivables en Sudamérica, África, Asia e Europa do Leste (Rusia), aínda que é moi difícil atopar nova terra arable. Tamén leva anos comprando portos, investindo en loxística marítima e terrestre, o mesmo que creando un brazo comercializador de commodites (compañías de trading) para ter máis control das canles de subministración.
A Unión Europea é deficitaria en cereais como millo ou soia. Como valorarías a súa situación no comercio internacional e a súa posición estratéxica?
Gustaríame referirme ao que chamo o “milagre español”, onde un país que como ben mencionas, é deficitario en cereais e fontes de proteína, o que o obriga a importar materias primas (un 50% do seu cereal este ano) arrebatou o mercado da exportación de porco a China a potencias como Estados Unidos e Alemaña. Se o pensamos detidamente, o que España fai é “proteína vexetal” en América, Ucraína, Bulgaria, Francia etc (tamén localmente), convertela en proteína animal (porco) e exportala a China. Isto fala excepcionalmente da eficiencia e capacidade de adaptación de todos os participantes na cadea económica: produtores de cereais, importadores, comercializadores, produtores de carne, cooperativas, matadoiros, etc. Sempre hai unha oportunidade en cada situación difícil.
“Houbo un milagre español no sector porcino”
Baixando xa a un nivel do gandeiro da pé. Que recomendacións lle daría para asegurarse a compra de penso a bo prezo para a súa cabana gandeira?
É unha pregunta interesante pois en moitos países o gandeiro pequeno ou mediano, o mesmo que pequenos produtores de cereais, pensan que polo seu tamaño non teñen a oportunidade de usar os mesmos instrumentos financeiros aos que as grandes empresas teñen acceso, pero noutros países, gandeiros e produtores teñen as súas propias contas de operación. Outra forma é achegarse aos seus provedores e traballar con eles en programas de xestión de risco.
Unha pregunta recorrente dos gandeiros é ¿Por que a suba do prezo dos cereais trasládase rapidamente ao consumidores pero non á inversa, cando hai baixadas?
A resposta é difícil pois asume que é unha regra, pero podo dicir que a mesma queixa escóitoa en diferentes países ao lado dos produtores de cereais: “¿Por que a baixada nos prezos trasládannola inmediatamente e non as subas?”.
¿Como valoras a subida de prezos dos cereais dos anos 2011, 2012 e 2013 a nivel mundial e as consecuencias que carrexou (revoltas en países importadores…ect)?, ¿Corremos o risco de padecer unha nova burbulla no prezo dos cereais?
Si, a historia demóstrao. Estivemos vivindo desde hai algúns anos pouca volatilidade e isto pode cambiar unha vez que teñamos problemas climáticos nun ou máis dos principais produtores de cereais e oleaxinosas a nivel mundial. Tamén lembremos que China, eventualmente empezará a recuperar a súa cabana de porcos e isto xerará novamente demanda de materias primas.
“Cando China recupere a súa cabana de porcos as materias primas empezarán a encarecerse”
Cunha poboación que segue en aumento e unha superficie agraria útil que é limitada. Cales cre que son os retos que se expoñen para seguir asegurando o subministro mundial de cereais a un prezo accesible?
A resposta fácil sería apostar por mellores materiais xenéticos, como mencionamos, pero penso que o reto é moito máis complicado que só iso.
Hoxe en día empeza a verse un movemento social en prol de deixar de consumir proteína animal en favor de dietas baseada en vexetais ou plantas por varias razóns, que van desde a idea de que unha dieta vexetariana é máis saudable ata que a produción gandeira mundial é insustentable. É posible que certo cambio a comportamentos deste tipo empece a darse en rexións ricas: América do Norte, Europa, zonas de Asia, etcétera; pero a demanda por proteína barata seguirá medrando nos países que seguen desenvolvéndose.
A miña opinión é que estes dous fenómenos puidesen compensarse un ao outro ou, máis probablemente, o crecemento na demanda en países desenvolvidos puidese exceder ao primeiro.
“A produción en ecolóxico de cereais non podería satisfacer a demanda mundial”
¿Cres que pode asegurar a produción mundial de cereais en ecolóxico, sen abono animal, de forma que poida substituir completamente á produción convencional e a abonos químicos, OXM…etc?
Non, non o creo. Polo menos non baixo o nivel de demanda de proteína animal que se ten nestes momentos e as proxeccións de crecemento de longo prazo. Consideremos que China seguirá crecendo, detrás vén India e logo África.
Algo máis que queiras engadir?
Agradecer a todos os actores do sector que sempre nos recibiron moi ben, tanto a INTL FCStone como a AESTIVUM, permitíndonos contribuír no logro dos seus obxectivos.
