O Sindicato Labrego Galego (SLG) celebrou en Ordes (A Coruña) o seu Congreso de Leite, no que reelixiu como responsable do sector lácteo da organización á gandeira vilalbesa Lupe Prado. A Dirección do Leite do SLG saínte deste congreso, cuxos membros foron elixidos en asembleas comarcais que se celebraron nas últimas semanas por toda a xeografía galega, terá entre as primeiras tarefas da súa axenda nomear catro representantes provinciais, que apoiarán á responsable do sector, Lupe Prado.
Na súa intervención inaugural, a secretaria xeral do Sindicato Labrego, Isabel Vilalba, advertiu de que, se computamos a marxe existente entre o prezo medio do leite na Unión Europea e o prezo medio en Galicia, as granxas galegas deixan de gañar 10’66 millóns de euros ao mes.
O tema dos prezos foi unha das cuestións centrais do Congreso. O SLG segue a defender a necesidade de que haxa un prezo base negociado polos axentes do sector e que, a partir de aí, se vaia sumando ou restando en base a calidades. E todo iso, plasmado nun contrato de obrigado cumprimento. “Pero sempre, en primeiro lugar, un prezo xusto negociado; só despois, o contrato”, sinala a organización en nota de prensa.
“Lonxe disto, actualmente é a industria a que impón de maneira unilateral os prezos, fai e desfai criterios de calidade para manipular eses valores ao seu antollo e obriga a asinar os contratos que previamente redacta sen o concurso da parte produtora”, critica o Sindicato Labrego.
Mercados e custos de produción
Outro dos eixos reivindicativos que se desprende do Congreso, celebrado onte, é a regulación de mercados: “Deberemos garantir un nivel de renda mínimo para todas as persoas traballadoras da explotación, e para isto faise necesaria a regulación do mercado. En caso contrario, a concentración da produción en moi poucas explotacións será inevitable, co conseguinte peche das poucas que nos quedan”.
A organización agraria debatiu asimesmo diversos factores que inflúen nos custos de produción das explotacións galegas, tales como a dificultade para acceder a unha base territorial suficiente, os ataques continuados da fauna salvaxe, impostos que ve excesivos ou sacrificios “innecesarios” -din- no marco de campañas de saneamento gandeiro.