Aplicación de herbicidas no cultivo do millo

Para obter unha boa produción de millo é moi importante desenvolver un control eficaz das pragas e as malas herbas. No control de malas herbas pódense utilizar tanto métodos de control mecánicos coma métodos químicos coa aplicación de herbicidas. Neste traballo ímonos centrar no control das malas herbas por métodos químicos.

O emprego de herbicidas pode realizarse en presementeira, en pre-emerxencia e en postemerxencia, para o que existen diversas materias activas de acción herbicida e varias formulacións onde se combinan estas materias activas.

Herbicidas en pre-sementeira

A aplicación de herbicidas en presementeira é recomendable:

1. Se a parcela ten un alto contido de herbas perennes ou vivaces, tales como estolóns de grama (Cynodon dactilon), rizomas de cañota (Sorghumhallepense) ou bulbiños de xunca (Cyperus esculentum)
2. Se non se esperan chuvias de importancia ou non se rega nos dez días posteriores á sementeira.

Recoméndase utilizar doses máximas se o chan presenta un alto contido en materia orgánica, xa que parte da acción do herbicida queda retida pola materia orgánica e a incorporación dilúe a dose de materia activa.

Os herbicidas deberían aplicarse o mesmo día ou o día anterior á sementeira, tratando de incorporalo na capa máis superficial do perfil do chan, utilizando para iso unha bancada ou fresadora.

En presementeira aplícanse herbicidas que poden ter unha ou varias materias activas e que se poidan combinar en diferentes doses. O seu efecto é sobre xemas ou rizomas recén xermolados nas plantas perennes ou sobre o coleóptilo ou a raiciña da plántula recén xerminada da semente nas plantas anuais e deben de cubrir o máximo espectro de acción posible.

Materias activas recomendadas:

As materias activas máis comunmente recomendados son Metalocloro e S-metalacloro, para monocotiledóneas; terbutilazina para dicotiledóneas e dimetenamida-p. para o control dalgunhas gramíneas e dicotiledóneas.

Podémolos encontrar en forma de varios nomes comerciais: Camix (Mesotriona+S-metalacloro), Primextra Líquido Gold ou Tyllanex Magnum (S-metalacloro+ terbutilazina) e Spectrum (dimetenamida-páx.).

Herbicidas en pre-emerxencia

A aplicación de herbicidas de pre-emerxencia debe de realizarse despois de sementar o millo e antes do seu nacemento, mediante unha aplicación superficial e con previsión de chuvias débiles dentro dos dez días posteriores á sementeira para a súa correcta incorporación.

As materias activas máis comunmente utilizadas son basicamente as mesmas que as utilizadas en presementeira, S-metolacloro, dimetenamida-p. para control principalmente de herbas gramíneas e folla estreita e, terbutilazina, mesotriona e pendimetalina para o control principalmente de dicotiledóneas. Linurón e isoxaflutol son menos específicos no control dun ou outro tipo de herba.

Cando o millo crece baixo boas condicións da acción do herbicida, este protexe ao cultivo de malas herbas durante 5 a 8 semanas. Os herbicidas máis utilizados son Camix, Primextra Líquido Gold, Tyllanex Magnum, Spectrum, máis un amplo abano de herbicidas, dispoñibles no mercado, que conteñen pendimetalina( Elevator, Prowl, Ordago, etc.).

Herbicidas en postemerxencia

Os herbicidas en postemerxencia aplícanse cando o millo xa naceu e se encontra en boas condicións de crecemento, nunca baixo condicións de estrés ou cando se observa seca ou frío.

Nesta fase do desenvolvemento da planta debemos de identificar correctamente as malas herbas existentes na nosa parcela para poder seleccionar a mellor materia activa que free ou elimine o seu desenvolvemento.

Os herbicidas de postemerxencia poden ser de contacto ou sistémicos. Os de contacto queiman e posúen un efecto visual moi rápido, os sistémicos teñen que entrar dentro da planta e ten un efecto visible a máis longo prazo.

As principais substancias activas utilizadas en postemerxencia son:

Folla estreita: nicosulfuron, presente nos herbicidas Nicogan, Saxón, Milagre, Chaman, Samson, etc e sulcotriona en Decano e Pentagón, utilizadas ambas as dúas na eliminación de malas herbas de folla estreita.

Folla ancha: bromoxinil (Arpix ter, Bromotril, Duvaster Post, etc.), sulcotriona (Decano, Pentagón, Shado, Sulcogan) e dicamba+prosulfurón (Casper), utilizados para eliminar malas herbas de folla ancha.

Todo tipo de malas herbas: Nicosulfuron+mesotriona, que pode ser utilizada para case todo tipo de malas herbas (Elumis).

Xunca: A sulcotriona controla eficazmente a xunca en estado de 2-3 follas, podendo repetir a aplicación aos 15 días en boas condicións do cultivo do millo.

Manexo dos produtos fitosanitarios

Para un correcto manexo dos herbicidas débese de ler a etiqueta de produto e seguir estritamente as instrucións desta.

Existen unhas normas básicas de seguridade a aplicar polo persoal que vai aplicar o produto fitosanitario como son: usar luvas e utilizar roupa limpa de traballo; ducharse e cambiarse de roupa despois de aplicar os tratamentos; aplicar o tratamento na dirección do vento e non fumar ou beber bebidas alcohólicas durante a aplicación.

Ademais debemos ter en coidado con non almacenar produtos fitosanitarios noutros envases que non sexan os orixinais e mantelos fóra do alcance dos nenos e animais; non aplicar tratamentos con vento moderado a forte; xestionar axeitadamente os envases baleiros e, comprobar o bo estado e funcionamento da maquinaria de traballo: estado das boquillas e distancia entre elas, presión do manómetro, etc.

O momento de aplicación e as condicións ambientais son fundamentais na aplicación e eficacia dos herbicidas. Non se recomenda facer tratamentos con temperaturas por debaixo de 5ºC, nin con temperaturas superiores a 30ºC. En xeral non é recomendable a aplicación de herbicidas cando o cultivo sofre condicións de estrés por vento, frío, seca, etc.

Nos herbicidas sistémicos é fundamental que a mala herba se encontre en fase vexetativa activa e que haxa unha humidade elevada no momento da súa aplicación e nas horas seguintes, nunca inferior ao 50%. A chuvia ou os regos posteriores á aplicación dos tratamentos reducen considerablemente a súa eficacia. A dose será a máxima recomendada cando o chan teña alto contido en materia orgánica.