Galego
En Galicia arderon este ano máis de 60.000 hectáreas -49.000 en outubro-, das que arredor de 30.000 estaban arboradas. É o peor dato da última década, desde os lumes do 2006 (95.000 hectáreas) e deixa unha situación preocupante no monte. Hai alomenos uns tres millóns de toneladas de madeira afectada polos lumes pendente de saca, un 35% de que todo o que se procesa nun ano normal en Galicia. Se non se corta en cuestión de meses, perderá valor e creará riscos fitosanitarios para o monte.
Os propietarios forestais están concienciados sobre o problema e xa hai comunidades de montes veciñais que iniciaron a venda dos lotes queimados. “O prioritario é sacar a madeira de piñeiro, sobre todo a de serra, que se pode azular no monte e perder valor, pero loxicamente, cando se vende un lote, o ideal é vender en conxunto madeira de serra e de trituración” -explica Xosé Covelo, da Asociación Forestal de Galicia.- “O eucalipto, se non tivo unha afección moi seria, pode aguantar máis, pero o piñeiro de serra en seis meses pode depreciarse ata a metade de prezo”, calcula.
“O prioritario é a extracción do piñeiro, que en seis meses pode perder ata a metade de prezo” (Xosé Covelo, Asociación Forestal de Galicia)
Desde a Asociación Forestal de Galicia están en contacto co sector industrial e madeireiro para tratar de que se manteñan os prezos de mercado, así como para pedir prioridade na corta da madeira queimada. “Sempre que hai madeira queimada, pode baixar o prezo uns 3-4 euros por tonelada, xa que hai un desperdicio maior, imos dicilo así, pero non debería baixar máis. Outra cuestión é que se hai moita madeira de diámetro pequeno, tire para abaixo o prezo medio do conxunto do lote. De feito, interesa que esa madeira pequena teña aproveitamento comercial no posible, pero a madeira boa tense que pagar ben”, defende Xosé Covelo.
Coa madeira non comercial e cos restos de corta, a Asociación Forestal lembra a conveniencia de trituralos sobre o terreo, a fin de crear no solo un acolchado que reduza a erosión de terra e cinzas.
Posición da industria
Ana Oróns, a secretaria xeral de Confemadera Galicia, a patronal galega da madeira, está de acordo no mantemento de prezos da madeira queimada. “Hai un compromiso da cadea da madeira para o mantemento de prezos en función de calidades e usos. Estamos a disposición dos propietarios. Agora ben, non somos os propietarios da madeira. Animamos ós propietarios particulares a que contacten coas empresas de aproveitamento forestal ou con asociacións de propietarios para extraer esa madeira do monte o antes posible. É necesario sacala tanto para non perder calidade como para evitar pragas ou enfermidades”, subliña.
“Hai un compromiso da industria para priorizar a saca da madeira queimada e para manter prezos” (Ana Oróns, Confemadera Galicia)
Desde Confemadera son conscientes de que o minifundio provoca en ocasións que haxa propietarios que non son coñecedores da ubicación exacta das súas fincas, o que leva a que no monte exista aínda madeira queimada dos lumes do 2006 e tamén dos últimos anos.
Outro problema ó que alude Ana Oróns é a dificultade que xera a burocracia dos permisos de corta, sobre todo en zonas con afección de Patrimonio, Confederación Hidrográfica e outros organismos sectoriais. “Poden pasar meses ata ter un permiso. É un problema que nos limita bastante e que representa unha dificultade para sacar a madeira en prazos curtos”.
Área de vixilancia espacial do nematodo
Por cuestións sanitarias, a maior prioridade de extracción de madeira sitúase na franxa de 20 quilómetros máis próxima á fronteira con Portugal. Os casos de nematodo do piñeiro que hai no país veciño e os dous detectados en Galicia nas Neves e Salvaterra obrigan á saca de toda a madeira decaída ou queimada antes de cada primavera, unha tarefa que este ano se presenta titánica.
A Asociación Forestal de Galicia apunta a necesidade de que tanto as industrias como a Administración prioricen as accións no entorno da fronteira. “Hai que sacar toda esa madeira antes de que comece na primavera a época de voo do insecto vector do nematodo, o ‘Monochamus’. Teñen que axilizarse os permisos de corta e mobilizar non só a madeira comercial senón tamén a non comercial”, lembra Covelo.
