Galego
Os viños de Canción de Elisa son froito da perseverancia e da ilusión de Duvi e Marino por elaborar un viño de excelente calidade no que se reflicta o carácter e paisaxe da súa terra e das súas xentes, seguindo as ensinanzas dos maiores e na honra a avoa Elisa, a muller que dá nome á adega e aos seus viños.
Así foi como saíu ao mercado no ano 2013 “Canción de Elisa”, recuperando o espírito dos colleiteiros do Ribeiro para crear un viño que aposta pola excelencia.
E é que a historia desta pequena adega da aldea de Santo André, unha das parroquias con máis raigame vitivinícola da comarca, é unha viaxe de volta ás orixes.
Por mor da emigración dos seus pais, Duvi criouse no Ribeiro, cos seus avós maternos. Así puido coñecer o Ribeiro dos anos 60, os seus costumes, e os grandes atrancos cos que se atopaban os viticultores naquela época no coidado da viña e tamén na elaboración e venda do seu viño a granel aos compradores que viñan de Santiago, Coruña ou Vigo. Para a crianza dos viños dispoñían dunha adega no baixo da casa familiar que os seus pais fixeran grazas a emigración.
Duvi: “A avoa Elisa ensinounos a coidar as cepas e a amar a terra”
A historia continúa nos anos 70 cando Marino, leonés de orixe, e Duvi coñecéronse na emigración en Suíza. As diferentes situacións persoais fóronos levando de regreso a Santo André, onde formaron a súa propia familia. Así comezaron, compartindo a actividade profesional de cada un co coidado das viñas, os fins de semana e vacacións, contando en todo momento co apoio dunha persoa para eles moi especial: “A avoa Elisa”. “Ela ensinounos a amar a terra, como coidar cada cepa, e que traballos realizar en cada época. Lembrámola como unha muller feliz cando estaba na súas viñas”, recorda Duvi.
No 1993 compran os primeiros depósitos de aceiro inoxidable, cuns resultados moi positivos para o viño
Paseniño, Marino e Duvi foron introducindo innovacións no viñedo poñéndoos en espaldeira para que polo menos se puidesen traballar co motocultor e replantando cepas de variedades autóctonas, sobre todo Treixadura, Albariño e Godello. A partir dos 90 deixaron de elaborar o viño e vendían as uvas a outras adegas, facendo so para autoconsumo algún coas variedades autóctonas que replantaran. Xa por entón, buscando mellorar a calidade e hixiene no viño, no 1993 mercaron unhas cubas de aceiro inoxidable onde elaborar as novas colleitas. O resultado foron uns que viños que a xente valoraba moi positivamente.
Nos seguintes anos foron acabando de reconverter o viñedo con castes autóctonas e hoxe contan con preto 1,2 hectáreas plantadas cun 80% de Treixadura, o resto Albariño e Godello, en brancos, e Caiño, Brencellao e Sousón en tintos. As Forcadas, Salgueiros, Os Carballos e Almuíña son as parcelas deste matrimonio de amantes do rural e do viñedo. “Non foi doado tomar algunhas decisións, -comentan Marino e Duvi-, e houbo momentos en que pensamos deixar de coidar os viñedos, pero pesou máis o noso desexo de transmitir o patrimonio herdado ás novas xeracións, así que no 2012 decidimos dar un pasiño máis e poñer en marcha a nosa propia adega no baixo da antiga casa/adega familiar”. “Algúns amigos dicíannos que estabamos tolos coa nosa idade lanzarnos a isto”, recoñece Duvi.
O 2013 foi a primeira colleita do “Canción de Elisa Branco”. Un ano no que tiveron que tomar moitas decisións, entre eles o nome da adega e dos seus viños, nome nos que non tiveron moita dúbida, xa que tiñan claro que levaría o da avoa Elisa, a muller que lles ensinara a amar a terra do Ribeiro. Outra decisión non menos importante foi atopar o técnico que lles asesora na elaboración do viño, e que atoparon na persoa de Pablo Estévez, do que están moi satisfeitos pola súa gran profesionalidade.
Pequenas producións para dous grandes viños
Fixeron a presentación en maio do 2014 na Feira do viño do Ribeiro, tendo unha moi boa acollida por parte daqueles que se achegaron ao seu stand a coñecelos, tanto pola calidade do seu viño, como pola novidosa etiqueta obra da deseñadora Marta Lojo que expresa un viño natural a través das volvoretas e flores e con historia propia: na contraetiqueta un poema de Duvi adicado á súa avoa e a sinatura de Marino Robles.
Trátase dunha edición limitada dunhas 6.000 botellas ao ano, que nun 80% véndese en Galicia a unha clientela fiel que valora a exclusividade deste viño, mestura de uva Treixadura, Albariño e Godello, as tres castes brancas galegas máis representativas e que nos solleiros viñedos de Santo André exprésase de forma única.
No ano 2015, animados por Pablo Estévez, sacaron ao mercado o Canción de Elisa Tinto, mestura da pequena colleita que teñen nos seus viñedos de Brancellao, Caiño Tinto e Sousón, e que nun principio estaba pensado en ser o viño para o autoconsumo da casa. A colleita varía segundo o ano: entre 600 e 800 botellas, cunha etiqueta na que os protagonistas son os paxaros, comendo as uvas que quedan no viñedo tras a vendima.
Recuperaron a tradición familiar
A adega dispón dunha sala de catas, con pinturas do artista ourensán Xosé Eladio, e cunha decoración que recupera e reutiliza elementos do seu patrimonio adegueiro. Un lugar aberto a todos os que desexen sentir as melodías do Canción de Elisa no seu fogar.
.
¿Satisfeitos do camiño percorrido? “Grazas ao noso viño coñecemos a moita xente fantástica. É un proxecto sostible economicamente e que nos permite desfrutar da terra, recuperar a tradición e non deixar morrer aquilo polo que os nosos antepasados loitaron”, responde Duvi.
Os seus fillos Lorena e Rubén bótanlles unha man e pode que nun futuro tomen o relevo e fagan seguir sonando a “Canción de Elisa”.
