“A gandería europea seguirá dependendo da soia importada durante décadas”

Entrevista a Alexander Döring, secretario xeral da Federación Europea de Fabricantes de Alimentos Compostos para Animais (FEFAC). Asegura que “a tendencia en Europa é que aumentará o consumo de carne de pito e de porco e baixará a de vacún”

“A gandería europea seguirá dependendo da soia importada durante décadas”

Alexander Döring

Alexander Döring é secretario xeral da Federación Europea de Fabricantes de Alimentos Compostos para animais (FEFAC) desde 1994. O pasado mes de novembro participou en Santiago de Compostela na IV edición do Congreso de Alimentación Animal. Campo Galego falou co para coñecer cal é a situación actual e cales son os retos de futuro deste sector na Unión Europea.

Que funcións desempeña FEFAC?
A principal función que desempeña FEFAC é ser o portavoz independente da industria de pensos compostos europea no ámbito das institucións europeas. Ademais, FEFAC mantén informados os seus membros en canto aos principais dossieres técnicos e lexislativos a nivel europeo. Tamén centraliza todos os datos sobre calquera alerta ou notificación para que os membros reciban sempre a información máis actualizada posible. Ademais, FEFAC lidera calquera situación de crise que poida poñer en cuestión a seguridade alimentaria. Nos últimos anos FEFAC manifestouse tamén na área de sustentabilidade por parte da industria Europea.

No último Congreso de Alimentación Animal celebrado en Santiago de Compostela unha das ideas craves foi a da sustentabilidade do sector Que retos se marcan en canto a sustentabilidade de face ao futuro?
Aínda que o sector segue buscando alternativas proteicas, queda claro que estaremos dependentes da importación de soia polas décadas que veñen. Aínda que hai alternativas prometedoras, como os insectos ou as algas, simplemente non hai a cantidade suficiente dispoñible para realmente ter un impacto na dependencia.

“Seguiremos dependendo da importación de soia durante as próximas décadas”

Por tanto, FEFAC investiu recursos en crear unha cadea de subministración de soia o máis sustentable posible. Especificamente, FEFAC empezou unha folla de ruta no 2005 que resultou na publicación do FEFAC código para provedores de soia en 2015. O plan no longo prazo é crear unha cadea de subministración de soia responsable verdadeiramente física, coa seguridade de que é soia que cumpre coas esixencias da industria europea en canto a sustentabilidade.

Outro reto é o impulso da comisión europea por un mercado único de “produtos verdes”. A idea é que o compromiso ambiental vólvase un elemento de competencia e os consumidores teñan a liberdade de basear as súas eleccións niso. Nótase que gradualmente hai máis enfoque en medir as emisións contaminantes, polo cal FEFAC contribúe ao proxecto PEF (Product Environmental Footprint). O sector de pensos ve este desenvolvemento con moita confianza, dada a nosa mellora constante na eficiencia dos recursos.

Con todo, algún relator, como Carlos Buxadé, advertiu de que o actual modelo agroindustrial non é sustentable e advertiu de profundos cambios no futuro, como a redución do consumo de carne animal. Como valora estas predicións?
En canto ás predicións que se indican, súmanse ás predicións da FAO, que indican que se vai a producir un forte incremento na demanda mundial de proteína animal no futuro. Esta cuestión está relacionada coa gran cantidade de poboación, noutros continentes, que vai engrosar a clase media, o que sempre se reflicte en máis demanda de proteína animal.

 “A tendencia en Europa é que aumentará o consumo de carne de pito e de porco e baixará a de vacún”

Ademais, non debemos esquecer que hai moitos tipos diferentes de carne. A tendencia en Europa é a diminuír a demanda de carne de vacún, pero para as carnes de pito, porco e peixe, as cales non requiren duns recursos tan elevados como a de vacún, parece que incrementará a demanda.

Estamos de acordo coa idea de que os consumidores deben adaptarse a unha dieta sustentable e evitar o desperdicio de comida, pero este tema queda lonxe dunha estratexia completa para enfrontar os retos do futuro.

Se algún cambio respecto ao modelo agroindustrial é previsible, é o relativo a que hai que investir máis na intensificación sustentable da gandería. O COP21 indicou que hai que prover de alimentos a toda a poboación no futuro e o noso sector ten as solucións para axudar ao sector gandeiro a ser máis eficiente e reducir a súa pegada ambiental.

O outro reto ao que se enfronte o sector da alimentación animal a nivel europeo é o da seguridade alimentaria. Que garantías de seguridade ofrecen os fabricantes de pensos compostos europeos? Deberían ser obrigatorios para todo o sector os sistemas de seguridade corporativos, como por exemplo o Galis (Galicia Alimentos Seguros?
FEFAC ten unha visión moi clara respecto de prover pensos compostos con todas as garantías de seguridade alimentaria que establece a normativa vixente. Non cabe dúbida que una das prioridades máis importantes do sector, na cal FEFAC insiste, é en que os nosos provedores traballen coa mesma filosofía da seguridade alimentaria que os fabricantes á hora de elaborar os seus produtos e as súas materias primas.

 “Hai que investir máis na intensificación sustentable da gandería”

Neste sentido e con obxecto de profundar nesta inquietude, FEFAC creou un código de boas prácticas, a EFMC. A versión máis actualizada deste código publicouse en febreiro do ano 2014. Non é unha esixencia legal, pero si recomendamos aos fabricantes de pensos compostos participar en esquemas comerciais que axudan coa implementación de boas prácticas de hixiene.

Desde FEFAC xa impulsamos os sistemas de homologación de provedores, como GMP GALIS, ditas iniciativas axudan a mellorar a seguridade alimentaria ao longo de toda a cadea e por tanto mellorar o sector de pensos compostos. Estes sistemas actualmente son voluntarios, aínda que os autocontrois de todos os operadores son obrigatorios.

No seu relatorio criticou a intención de certos movementos sociais de que a alimentación animal baséese máis nos pensos elaborados a partir de residuos de alimentos humanos. Como valora esta proposta, así como a política xeral de Bruxelas co sector de fabricantes de alimentos compostos?
Non critiquei á Comisión Europea, senón a certas persoas, mesmo científicos, que defenden a reautorización de “residuos de cociña e refugallos domésticos”.

DORING_PENSOS_01

Alexander Döring no Congreso de Alimentación Animal celebrado en Santiago.

Todo o mundo que coñece a historia do noso sector sabe que os residuos de cociña e os refugallos domésticos son recursos que non deben volver ser autorizados. Lamentablemente hai xente que cre atopar a solución para acabar coa importación de soia, aínda que sabemos ben que a Comisión Europea nunca volverá autorizar o que se considera como “lixo” polo alto risco de contaminación que contén. Coa proposta económica da Comisión Europea aclárase que os pensos están explicitamente excluídos da Directiva 2008/09/EC. Trátase da proposta sobre a economía circular, publicada o 2 de decembro, e a proposta económica non ten realmente sentido. Isto é algo que FEFAC xa pediu hai 20 anos e debe aclarar que aínda que usamos “co-produtos” que resultan doutros procesos da industria alimentaria, baixo ningunha circunstancia deben ser considerarvos como residuos.

A proposta é particularmente importante para o sector de procesadores de antigos alimentos tales como pan, galletas e chocolates, porque agora debería quedar claro que son 100% parte da cadea alimenticia e que con procesar residuos ou refugallos non ten nada que ver.

As fariñas de orixe animal están a utilizarse en acuicultura. Como se está comportando este mercado e que perspectivas de futuro ten?
Actualmente, o sector da acuicultura están progresivamente usando as fariñas de orixe animal, aínda que na produción de salmón o uso foi limitado. Foi unha coincidencia desafortunada que a reautorización coincidise xusto en pleno “escándalo da carne de cabalo” no verán de 2013 e certos políticos e medios de comunicación xeraron preocupacións innecesarias aos consumidores.

As fariñas de orixe animal son fontes moi valiosas para a produción de pensos. En acuicultura permiten ademais a redución do uso de fariña de peixe, que nunha alta porcentaxe provén de países terceiros. Para o futuro só podemos esperar que gradualmente as fariñas vaian sendo máis aceptadas en acuicultura.

Os países da Unión Europea seguen debatendo a modificación da normativa sobre pensos medicamentosos. Cales son as demandas de FEFAC neste sentido?
Defendemos a produción de pensos medicamentosos como unha vía de administración de medicamentos aos animais e solicitamos un marco lexislativo que permita a produción. Se as institucións europeas queren ser moi estritos na elaboración dos pensos medicamentosos producidos por fabricantes de pensos compostos, deberían aplicar as mesmas regras á produción a nivel do gandeiro ou ás demais vías para administrar medicamentos.

“A seguridade e a calidade dos pensos fabricados na UE está garantida”

Lembramos que a produción de pensos medicamentosos é un servizo que o fabricante de pensos compostos prové aos gandeiros e non hai ningún obxectivo comercial. Con todo, temos que respectar que este asunto é máis importante en países no sur de Europa, pola súa forma de producir e pola vía de administrar medicamentos, como España, que por exemplo para Holanda ou Alemaña.

O consumidor demanda cada vez máis información sobre a trazabilidad e a sustentabilidade dos alimentos. Como afronta FEFAC estas demandas?
Para nós a trazabilidad ten, en primeiro lugar, un significado de seguridade e respéctase moito. Se hai algunha demanda dos nosos clientes para fornecer información adicional respecto da trazabilidad, por exemplo en canto aos pensos ecolóxicos ou os pensos sen OGMs, cumprimos con esta demanda. Desde logo, isto implica gastos adicionais que non poderán ser asumidos por conta propia. Este principio aplícase para a sustentabilidade.

Polo xeral aos nosos clientes impórtalles a seguridade e calidade dos pensos, e iso está garantido por descontado. Co Código de provedores de soia de FEFAC demostramos que somos moi proactivos á hora de cumprir coas demandas que exceden o marco legal.

En que novos proxectos está a traballar FEFAC?
O código para provedores de soia e o plan piloto de PEF son os proxectos máis significativos para FEFAC neste momento. Ligado co proxecto PEF está a creación do Global Feed LCA Institute, un proxecto coordinado por IFIF (International Feed Industry Federation). O GFLI será unha base de datos pública que vai conter as pegadas ambientais das materias primas utilizadas en pensos compostos a nivel mundial.

“A curto prazo non é posible substituír a importación de soia”

Tamén organizamos un workshop para profundar no coñecemento de alternativas proteicas en Piacenza, no marco da EXPO Milano. A conclusión que resultou deste foro foi que no curto prazo non é posible substituír a importación de soia.

Por último, Como valora o sector da fabricación de alimentos compostos de Galicia?
Quedei impresionado co alto nivel de calidade da produción de pensos compostos en Galicia e en España, así como do traballo que se levou a cabo para ter un sistema de seguridade eficiente e efectivo como é GMP Galis.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información