Como mellorar a comodidade das vacas no muxido

Resumo do relatorio da veterinaria Yolanda Trillo no II Encontro da Mocidade Gandeira. Neste artigo céntrase na mellora do benestar animal na sala de muxido

Como mellorar a comodidade das vacas no muxido

O muxido debe seguir uns protocolos establecidos

O ambiente dos animais normalmente limítase ao que ocorre no cortello e arredores, co cal se debería ter en conta ata seis áreas distintas: descanso, alimentación, muxido, circulación, ventilación e bioseguridade. Neste capítulo centrámonos nos parámetros para monitorar na área de muxido, tanto na sala de espera como na sala de muxido propiamente dita.

Mellora do benestar animal na sala de espera

A sala de espera debe ser unha adaptación previa das vacas ao muxido. Neste sentido, hai que prestar atención aos seguintes aspectos para mellorar o benestar das vacas, e por tanto o seu rendemento:

Ancho da porta de entrada: Debemos adecuar o número de vacas para evitar a tensión en caso de agrupamento dos animais. As medidas recomendadas son: se temos menos de 100 vacas en muxido o ancho da porta de entrada na sala de espera non debe ser inferior a 3 metros. Se contamos con máis de 100 vacas o ancho da porta non debería baixar de 5 metros.

Superficie por vaca: Debe ser adecuada ao número de vacas que entran ao muxido e é recomendable que sexa superior a 1,4 metros cadrados por animal.

Chan: o chan na sala de espera debe ser raiado, con liñas horizontais á pendente, para evitar deslizamentos.

Pendente da sala de espera: soamente a necesaria para favorecer a drenaxe e limpeza. Recoméndase unha pendente ascendente cara á sala de muxido de entre o 2 e o 4%. Superior ao 6% pérdese confort.

Visibilidade da sala de muxido: esta debe ser visible desde a sala de espera. O obxectivo é conseguir unha circulación lineal e fluída cara a adiante. Unha maior iluminación da sala de muxido facilita o avance dos animais.

Tempo de espera: non debe ser superior a 45 minutos por lote. Tempos de espera moi longos fan que a oxitocina se libere antes de tempo e aparezan baixadas de leite anticipadas. Tamén poden provocar problemas podales e estrés.

Anchos do corredor de saída: Debe evitarse ao avance de dúas vacas ao mesmo tempo pero con ancho suficiente para facilitar unha saída rápida tras o muxido. O ancho recomendable é de 80 a 90 centímetros se é recto e de 130 a 160 centímetros se require xiros. As vacas tenden a asustarse ao descoñecer o que lles espera ao final do percorrido de modo que se existen xiros, unha maior amplitude de paso  reduce o estrés e permite unha circulación máis fluída.

Xiros bruscos: evitar xiros iguais ou maiores a 90 graos nos corredores de entrada e saída para unha circulación lineal.

Mellora do benestar animal na sala de muxido

Saír a buscar as vacas á sala de espera: Isto pode indicar un mal deseño das instalacións, ao non favorecer o avance lineal dos animais. O adecuado sería ir buscar menos do 10% á sala de espera para o muxido.

Orde de muxido das vacas: primeiro deberían muxir as xovencas sas de primeiro parto, despois as vacas sas, a continuación as xovencas enfermas e por último as vacas enfermas. Desta forma evítanse novos contaxios.

Saúde da ubre: verificar regularmente xovencas e vacas recentemente paridas e vacas con 1 ou 2 semanas despois do parto (test de mastite, RCS). Lembrar que o leite das vacas enfermas sempre se debe manter separado.

rumiespaña_muxido_05

É fundamental manter a limpeza e a hixiene en todo o proceso

Limpeza e desinfección do teto: débese seguir sempre un protocolo para evitar a entrada de patóxenos. Así, realizaremos o predipping da seguinte forma: aplicar o limpador de tetos, esperar 30 segundos, limpar e secar o ubre con papel ou toalla (non reutilizar entre vacas). No postdipping aplicaremos un baño cubrindo polo menos o 70% do teto.

Tempo de estimulación do ubre: debe ser entre 10 e 20 segundos por vaca. O obxectivo é favorecer a baixada do leite e a saúde da ubre con esta limpeza e masaxe.

Pre-muxido: o obxectivo é estimular á vaca e preparar as mamilas para o muxido. Para esta tarefa débese seguir o seguinte protocolo: utilizar luvas desechables limpos; verter dous ou tres chorros de cada teto nunha xerra (non tirar ao chan) e examinar o leite para detectar coágulos, cambios de coloración ou outras inconsistencias. Rexeitar o leite anómalo.

Tempo entre a estimulación e a colocación das tetoeiras: debe ser entre 60 e 90 segundos.

Manexo da máquina: o obxectivo é evitar o sobre-muxido. Para iso debemos controlar na máquina os parámetros de velocidade, fluxo, baleiro (comprobar niveis antes do muxido), taxa e relación de pulsación, tempo coa unidade posta ou tipo de tetoeira.

Tempo total do lote: debe ser inferior a 90 minutos desde a entrada entre a sala de espera e a saída do muxido.

Estado dos tetos: avaliaremos a cor, hinchazón, apertura do esfínter, pel e anel do teto. O estado da punta do teto pódese clasificar nunha escala de 0 a 4. O obxectivo é que menos do 20% das vacas presenten algún destes problemas.

Estrés: os síntomas de tensións na sala de muxido poden manifestarse con ouriños, dexeccións brandas, patadas, tiradas de tetoeiras ou ausencia de rumia. O obxectivo é que menos do 10% das vacas en cada muxido presenten estes síntomas de estrés.

Limpeza: débese manter a hixiene da sala de muxido ante o risco de proliferación de xermes do leite. A sala débese limpar en cada muxido.

Yolanda Trillo Dono

Yolanda Trillo é licenciada en veterinaria pola Universidade de Santiago (USC). Comezou o seu doutoramento no 2011 (USC) realizando auditorías de benestar animal en ganderías de vacún de leite de Lugo e que completou cunha estancia de investigación de dous anos na UC Davis, California profundando en temas de manexo alimentario. Parte destes resultados de investigación e a súa experiencia está publicada na súa páxina web http://lideresenbienestar.com . Actualmente traballa como International Distribution Manager para a multinacional escocesa provedora de ecógrafos, BCF Technology.

O pasado día 30 participou en Silleda no II Encontro dá Mocidade Gandeira, organizado polo Clube de Xóvenes Gandeiros de Galicia, cun relatorio sobre “O benestar entre animais, ambiente e persoas”.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información