¿Como incrementar a graxa do leite con pequenos cambios?

Resumo do relatorio de Jud Heinrichs, profesor na Universidade de Pensilvania, na xornada organizada por Alltech no Centro de Investigacións Agrarias de Mabegondo (CIAM). Controlar a saturación no establo e os pequenos cambios na ración permiten incrementar a porcentaxe de graxa en leite

¿Como incrementar a graxa do leite con pequenos cambios?

Vacas no muxido na granxa Finca San José, en Huesca.

Incrementar a produción de leite, pero sobre todo de sólidos, fundamentalmente graxa, debería ser un obxectivo para todos os gandeiros, tendo en conta que a industria láctea pagará cada vez máis segundo o extracto seco do leite.

Neste sentido, a multinacional Alltech organizou o pasado mes de xuño no Centro de Investigacións Agrarias de Mabegondo (CIAM) unha xornada sobre mellora das calidades do leite. O relatorio correu a cargo de Jud Heinrichs, profesor na Universidade de Pensilvania, e un referente internacional en alimentación de vacún de leite.

Dunha forma didáctica, explicou as claves para mellorar o rendemento de graxa do leite mediante o manexo diario:

-Tamaño da partícula de forraxe:

Un picado excesivo do silo de millo ou do silo de herba penaliza a produción de graxa a través da rumia da fibra. O tamaño ideal sería entre un mínimo de 4 mm e un máximo de 19 mm, pois desa forma favorécese tamén a mestura da ración. “Hai que evitar que a vaca escolla no pesebre, e iso débese moitas veces a un mal uso do carro mesturador, que incorporou tamén coitelas para picar máis a forraxe, cando o picado deberíase realizar unicamente na colleita, e o carro limitarse a mesturar”, subliñou Jud Heinrichs.

-A importancia do PH ruminal:

Un rume san permite que a vaca absorba ben os nutrientes e poida producir leite con niveis altos de graxa e de proteína. Neste sentido, o profesor estadounidense recomendou “non chegar a unha situación de acidose, na que se deterioran a vellosidade do rume, aínda que sexa puntual, porque penaliza a inxesta, a absorción de nutrientes e a produción, e é moi difícil recuperar a situación previa”.

A este respecto, lembrou que “o ideal é manterse nun nivel de PH ruminal de 6”, e advertiu de que no caso das vacas en produción ás que se lle subministra o penso por separado -por exemplo nas que fan pastoreo- ao comer o penso dúas ou tres veces ao día durante o muxido, e dixerilo dunha forma rápida, o que se provoca é unha baixada do PH ruminal até 5,2, que posteriormente ao volver dixerir pasto volve subir a até o 6,8.

Ademais, advertiu de que “con PH ruminais baixos paralízase o crecemento das bacterias encargadas de dixerir a fibra da forraxe, e baixa a produción de ácido acético, precursor da graxa do leite, e prodúcese unha depresión da cantidade de proteína global no rume, ademais dunha redución da inxesta de materia seca”.

“É moi frecuente que cando hai unha menor inxesta de comida por parte das vacas a gandeiro tenda a picar máis a ración, pero desa forma a graxa e a proteína do leite non van subir”, engadiu.

Por outra banda, Jud Heinrichs destacou que comparando o carro mesturador co sistema de pastoreo, o primeiro adoita ser entre un 5 e un 15% máis eficiente para a produción de graxa en leite, debido a que “o aproveitamento dos nutrientes da forraxe, en termos de carbohidratos é mellor, e ao non dar o penso só as oscilacións do PH ruminal tamén son menores, de entre o 5,8 e o 6,2”.

Tanto nun caso como noutro, engadir fermentos vivos á ración pode ser unha solución efectiva para corrixir as oscilacións do PH ruminal e mellorar o funcionamento do rume.

Variación do PH no rume en pastoreo, entre 6,8, cando está pacendo o gando, e 5,2, cando come o penso: 

Variación do PH do rume

Fonte: Jud Heinrichs

-Proporción de penso e forraxe na ración:

Segundo Jud Heinrichs, a forraxe debe representar un mínimo do 55% do peso da materia seca da ración. “En Estados Unidos no pasado traballouse con racións con máis concentrado que forraxe, alimentando ás vacas coma se fosen porcos, pero iso abandonouse porque provocaba menores niveis de graxa e de proteína en leite e máis problemas de acidose”, explicou.

Neste sentido, o profesor da Universidade de Pensilvania explicou como afecta a relación de forraxe e concentrado da ración ao cociente entre ácido acédico e acedo propiónico.

“Cun 100% de forraxe non se cubrirían as necesidades nutricionais, sobre todo de enerxía, dunha vaca de alta produción de leite. E cunha proporción de 60% de concentrado e 40% de forraxe teriamos un cociente de 2,3:1 , e por baixo dese cociente non deberiamos pasar. O ideal é un 65% de forraxe, pero tendo en conta a forraxe efectiva, o que come a vaca, porque podemos estar nunha ración teórica dun 60% de concentrado e un 40% de forraxe, pero a real ser dun 50% cada un”, explicou Jud Heinrichs.

Influencia da proporción de forraxe e penso da ración na producción de ácido acético e propiónico no rume: 

Fonte: Jud Heinrichs

Fonte: Jud Heinrichs

-Evitar o amontoamento:

O amontoamento do gando pode deberse a que hai menos prazas que animais ou porque as vacas acceden mal ao pesebre, de forma que cando o fan van realizar unha comida grande e de forma rápida, provocando unha baixada do PH ruminal, que posteriormente se vai recuperando a medida que a vaca realiza comidas máis pequenas. Cando a corte está saturada e as cornadizas son de autotrabantes, e non de libre acceso, a situación aínda empeora.

“O amoreamento é unha situación bastante frecuente que provoca que gandarías que poderían producir leite cun 3,8% de graxa, estean nun 3,5, e iso é bastante diñeiro”, asegurou.

A este respecto, recomendou pasar máis tempo observando o comportamento das vacas para ver se todas comen ao mesmo tempo, se escollen os alimentos e por tanto non se corresponde a ración sobre o papel coa real, medir cantas horas están as vacas fose do pesebre ou se a ración no carro realízase sempre da mesma forma.

-O robot de muxido:

Coa instalación do robot o normal é que a vaca sexa muxida entre 4 e 5 veces ao día, e reciba cada vez a súa dose de penso. Con todo, Jud Heinrichs advertiu de que se non varía o tipo de penso as calidades de graxa en leite poden baixar debido a unha diminución do PH ruminal.

Neste sentido, as recomendacións de Jud Heinrichs son pór no robot o mínimo de penso, o xusto par que a vaca vaia muxirse -a media está entre 4 e 5 quilos de penso en robot por vaca e día-; elixir un penso con máis amidón, máis dixestible, e en formato pellet, con máis fibra, mentres que o penso máis proteico iría no carro mesturador.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información