Galego
Ante o debate suscitado en distintos sectores trala aprobación do decreto de Cataluña que permite a venda de leite cru, a Organización de Produtores de Leite advirte de que “está a xerarse unha polémica e unha alarma social innecesarias, que nos fan perder a todos, en especial aos gandeiros”.
Desde a OPL lembran o cumprimento por parte dos gandeiros das normativas, tanto europeas como españolas, en canto a benestar animal e a controis sanitarios tanto de animais, como do leite. Entre estes controis que se fan cada ano figuran, por exemplo, os de brucelose e tuberculose. Tamén insisten en que diariamente o leite cumpre cuns determinados parámetros de calidade, hixiene ou refrixeración que se verifican no transporte ás industrias.
“Nunca se tivo máis control hixiénico-sanitario do leite e dos animais que hoxe e parece que non se lle quere dar importancia a eses controis”
“Nunca se tivo máis control hixiénico-sanitario do leite e dos animais, que hoxe. Ditas normativas, así como as sancións que son moi duras, calquera as pode atopar para ler e informarse ben na web do Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación”, afirma José Alberto Martín González, presidente da OPL. Insiste en que “parece que non se lle quere dar moita importancia a todos estes controis. A día de hoxe o non informar deles ao consumidor xera moita desconfianza, moita xente crea e difunde bulos para mal informar ou crear polémicas e falsidades, sen ter en conta que para o gandeiro chegar a este punto de tantas esixencias, supúxolle, ademais, dun gran investimento económico, moito máis control, máis traballo e un maior custo á hora de producir”, puntualiza Martín. Neste sentido, incide en que “os ministerios de Agricultura e Sanidade terían que avalar o bo cumprimento de todas estas esixencias e controis, se non de pouco serve todo o traballo e esforzo dos gandeiros por cumprilas”.
A venda de leite cru en España
A venda de leite cru en España é unha práctica que xa estaban a levar a cabo distintas gandarías, varias delas en Galicia. Unha normativa europea permite esta venda sempre suxeita a uns estritos controis sanitarios. A gandaría debe converterse nunha pequena industria que garanta o cumprimento destes parámetros. Ademais, tamén debe garantirse que se mantén a cadea de frío durante todo o proceso, para que o leite en ningún caso exceda os 4ºC.
Ferver o leite
“Vender leite cru non é, en ningún caso volver cara atrás, máis ben é devolver un produto ao seu estado natural e dar ao consumidor a opción de comprar calidade”, defende o representante da OPL. Ao tratarse de leite cru, tal e como recollen as normativas europeas, debe indicarse que ten que ferverse antes de consumila. Con este proceso conséguese eliminar o risco de patóxenos no leite. Trátase dun tratamento térmico con resultados similares á pasteurización. Este é un aspecto no que tamén inciden os detractores do leite cru que critican que recaia esta responsabilidade no consumidor. Con todo, desde a OPL lembran que tamén existen outras recomendacións con distintos alimentos para reducir riscos para a saúde como conxelar o peixe, lavar a froita, verduras ou hortalizas, antes de comelas. A OPL incide, ademais, en que ferver o leite foi unha práctica moi asentada nos fogares durante anos.
Os beneficios para os gandeiros
A venda de leite cru permite aos gandeiros “aliviar as vendas a perdas, que hoxe en día nos ocasiona ter que depender forzosamente da industria, pasando polo seu xugo”, asegura o presidente da OPL. “Cando o leite sae da granxa para a Industria pagan unha miseria ao gandeiro, que non chega para cubrir os custos de produción. Coa venda directa o gandeiro podería cubrir custos e o consumidor pagar menos e tería un leite máis natural e directa, con todas as garantías de calidade”, sentencian desde a OPL.
A modo de exemplo, un gandeiro que produce diariamente 1.000 litros do leite, que a industria paga a 0,31€/litro, a través da venda de leite cru podería engadir 100 litros máis ao día, a uns 0,70€ ou máis.
Outro dos grandes beneficios que sinalan desde a Organización é o achegamento do consumidor ao produtor. “É unha oportunidade de recuperar a visión de como se traballa no campo e nas granxas e de como se coida aos animais, así como para enfrontarse a esa perspectiva de canto custa producir os alimentos e o sacrificado que é devandito traballo”, advirte Martín.
